ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ και Ιουλιανός ο παραβάτης.


agiosbasileios-ioulianos654

     Όταν ο Ιουλιανός ο παραβάτης,  ο ασεβής και διώκτης των Χριστιανών, θέλησε να πάει στην Περσία να πολεμήσει πέρασε κοντά από την Καισαρεία.

Ο Άγιος Βασίλειος γνωρίζοντας τον από την Αθήνα όπου ήταν συμφοιτητές πήγε μαζί με τον λαό να τον τιμήσει. Ο Ιουλιανός απαίτησε να του δωρίσει, αφού ο Άγιος δεν είχε τίποτε άλλο, τρεις από τους κριθαρένιους άρτους του. Ο Άγιος το έκανε και ο Ιουλιανός διέταξε τους υπηρέτες να ανταμείψουν τη δωρεά και να δώσουν χόρτο από το λειβάδι.

Ο Άγιος Βασίλειος βλέποντας την καταφρόνηση του βασιλιά του είπε «εμείς, βασιλιά ότι μας ζήτησες από κείνο που τρώμε σου το προσφέραμε κι εσύ μας αντάμειψες από κείνο που τρως».

Τότε ο Ιουλιανός θύμωσε πάρα πολύ και απείλησε, ότι όταν θα επιστρέψει από την Περσία νικητής, θα κάψει την πόλη και τον λαό θα τους πάρει δούλους. Όσο για τον ίδιο τον Άγιο Βασίλειο θα τον ανταμείψει όπως πρέπει.

Ο Άγιος Βασίλειος όταν πήγε στην πόλη ζήτησε από το λαό να μαζέψουν ότι πολύτιμο είχαν και να το αποθηκεύσουν κάπου έως ότου επιστρέψει ο φιλοχρήματος Ιουλιανός για να του το προσφέρουν. Ίσως κι έτσι κατευνάσουν την οργή του.

Όταν έμαθε ότι επιστρέφει ο άφρων βασιλιάς, ο Άγιος Βασίλειος ζήτησε από τους πολίτες  να προσευχηθούν και να νηστεύσουν τρεις μέρες.

Μετά όλοι μαζί ανέβηκαν στο δίδυμον όρος της Καισαρείας όπου στη μια από τις δύο κορυφές ήταν ο ναός της Υπεραγίας Θεοτόκου. Εκεί προσευχόμενος ο Άγιος είδε σε οπτασία, μια μεγάλη ουράνια στρατιά, να κυκλώνει το όρος και στη μέση να κάθεται σε θρόνο μια γυναίκα (η Παναγία) και να δοξάζεται, η οποία γυναίκα είπε στους αγγέλους να της φέρουν τον Μερκούριο για να φονεύσει τον Ιουλιανό, τον εχθρό του υιού της.

Έπειτα είδε τον Μάρτυρα Μερκούριο να φθάνει οπλισμένος μπροστά στην βασίλισσα των Αγγέλων κι όταν εκείνη τον πρόσταξε αυτός να φεύγει γρήγορα. Κατόπιν προσκάλεσε τον Άγιο Βασίλειο και του έδωσε ένα βιβλίο που ήταν γραμμένη όλη η δημιουργία της κτίσεως κι έπειτα του ανθρώπου. Στην αρχή του βιβλίου ήταν η επιγραφή «Είπε» και στο τέλος του βιβλίου εκεί που έγραφε για την πλάση του ανθρώπου ήταν η επιγραφή «Τέλος». Μόλις είδε την οπτασία αυτή ο Άγιος ξύπνησε.

Το νόημα της οπτασίας του βιβλίου, ήταν ότι ο Άγιος Βασίλειος έγραψε, όντως, ερμηνεία στην Εξαήμερον του Μωϋσέως στην οποία διηγείται, πως ο Θεός εποίησε τον ουρανό, την γη, τον ήλιο, την σελήνη, τη θάλασσα, τα ζώα και όλα τα αισθητά κτίσματα.

Όταν όμως, έμελλε να γράψει και για την έβδομη ημέρα κατά την οποία ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, τότε ο Μέγας αυτός Άγιος άφησε την τελευταία του πνοή στη γη και πήγε στους ουρανούς να συναντήσει τον Κύριον του που με δύναμη  αγάπησε και που γι’ Αυτόν μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα που έζησε έπραξε τόσα πολλά και τόσο μεγάλα.

Το έργο του συμπλήρωσε κατόπιν ο αδελφός του ο Άγιος Γρηγόριος ο Αρχιεπίσκοπος Νύσσης, που έγραψε για την έβδομη ημέρα της πλάσεως του ανθρώπου.

Όταν ο Άγιος είδε την οπτασία, πήγε στην πόλη με μερικούς κληρικούς, στο Ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μερκουρίου, όπου μη βρίσκοντας το λείψανο του Αγίου και τα όπλα του που φυλάσσονταν στον Ναό έναν αιώνα αφότου μαρτύρησε επί της βασιλείας του Βαλεριανού και Βαλερίου, κατάλαβε τι είχε συμβεί κι έτρεξε αμέσως στο λαό να τους ειδοποιήσει ότι ο άφρων Ιουλιανός φονεύθηκε.

Βλέποντας το θαύμα οι Χριστιανοί και την παρρησία του Αγίου Βασιλείου δεν θέλησαν να πάρουν πίσω την περιουσία που είχαν αποθηκεύσει για τον τύραννο Ιουλιανό. Ο Άγιος όμως αφού τους επαίνεσε για την πράξη τους, το ένα τρίτο του ποσού τους το έδωσε και τα υπόλοιπο ποσό το διέθεσε για να κτίσουν πτωχοτροφεία, ξενοδοχεία, νοσοκομεία, γηροτροφεία και ορφανοτροφεία.

http://www.impantokratoros.gr/D59C1345.el.aspx

 


18 σκέψεις σχετικά με το “ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ και Ιουλιανός ο παραβάτης.

  1. Βασίλη
    Δεν είναι δικές μου απόψεις περί Ιουλιανού του Παραβατου, έτσι
    δεν είμαι τραγικός.

    Τραγική ήταν η συμπεριφορά του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα και διώκτη
    των Χριστιανών.

    Δεν είναι τυχαίο που η ιστορία του πρόσαψε το παραβάτης!

    Καλημέρα

    Μου αρέσει!

  2. Το ξέρω Θανάση, όταν δεν υπάρχουν επιχειρήματα απαξιώνουμε τα
    πάντα, αλλά δεν είναι έτσι.

    Ο Ιουλιανός ως παραβάτης έμεινε στην ιστορία με αυτή την
    προσωνυμία!

    Καλό βράδυ.

    Μου αρέσει!

  3. Ο ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ, ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ, ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
    ΛΑΜΠΕΡΟ ΑΣΤΡΟ ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙ ΤΟ ΒΑΡΥ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΟΙ
    ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟ
    «Σε εμάς ανήκουν η ευγλωττία και οι Τέχνες της Ελλάδος και η
    λατρεία των Θεών της. Η δική σας κληρονομιά είναι η αμάθεια, η
    αγροικία και τίποτε πέρα από αυτές..»

    Μου αρέσει!

  4. Αγαπητέ Φοίβο

    Ο Ιουλιανός κρίθηκε από την ίδια την ιστορία ως παραβάτης και ως
    αποστάτης

    Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, ούτε και διορθωνεται.

    Καλημέρα

    Μου αρέσει!

  5. ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΩ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΑΠΟ
    ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΕΛΛΙΝΟΥ ΤΟΥ
    ΑΜΜΙΑΝΟΥ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ.

    ΚΙ ΕΑΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΠΑΡΑΒΑΤΗ ΚΙ ΑΠΟΣΤΑΤΗ, ΜΑΚΑΡΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΜΕ
    ΛΕΝΕ ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΜΕΝΑ.

    ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟ, ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΦΙΛΟΦΡΩΣΙΝΕΣ, ΔΕΝ ΤΑ
    ΘΕΛΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    Ο ΦΟΙΒΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ ΝΑ ΣΕ ΓΕΜΙΣΕΙ ΜΕ ΦΩΣ, ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΑΡΜΟΝΙΑ. ΑΥΤΗ
    ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.

    ΧΑΙΡΕ

    Μου αρέσει!

  6. Στην περίπτωση μας αγαπητέ Φοιβε δεν υπάρχουν νικητές και
    ηττημένοι. Είναι γεγονότα που περάσαν και τώρα ανήκουν στο
    χρονοντούλαπο της ιστορίας.

    Δεν τον αποκαλώ εγώ προσωπικά παραβάτη και αποστάτη, η ιστορία τον
    αποκαλλει με αυτή την ιδιότητα και όπως γνωρίζουμε, αν θυμάμαι
    καλά, δεν έχει άλλο πρόσωπο αυτή την προσφώνηση.

    Σέβομαι όμως αυτά που λες, αλλά Φοιβε δεν πιστεύω στο Δωδεκάθεο, το
    αντιλαμβάνεσαι αυτό. Όμως σέβομαι τους πρόγονους μας για την πίστη
    τους, για την ανάγκη που είχαν να κάνουν την υπέρβαση, όμως
    αναλογίζομαι και τον σπερματικό λόγο των αρχαίων φιλόσοφων μας που
    όντας πνεύματα ανοιχτά, έστρωναν τον δρόμο στην έλευση του Θεού
    μέσω του Ιησού Χριστού.

    Σε χαιρετώ.

    Μου αρέσει!

  7. ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ, ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥ
    ΠΑΥΛΟΥ ΝΑ ΓΕΦΥΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕ ΤΑ ΒΑΡΙΑ
    ΚΑΙ ΑΣΗΚΩΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ. ΑΔΥΝΑΤΟΝ.

    ΘΑ ΣΕ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΣΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ, ΠΡΟΦΑΝΟΣ ΔΕΝ
    ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ, ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΑΠΟ
    ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΟΥΣ, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΟΤΑΣΟΥΝ.
    ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΕΙ. ΠΩΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
    ΣΑΔΙΣΤΕΣ; ΑΓΙΟΥΣ; ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟ;

    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΩ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΠΟΥ
    ΕΣΤΡΩΝΑΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΡΟΜΟ, ΚΙ Ο ΙΕΣΟΥΑ Ο ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΙΔΕΑ ΓΙΑ
    ΑΥΤΟΥΣ. ΕΠΕΙΔΗ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΣΤΟΝ
    ΜΕΓΑ ΙΟΥΛΙΑΝΟ

    Μου αρέσει!

  8. Για να απαντήσω σύντομα σ’ αυτά που γράφεις, ο Απόστολος Παύλος
    είναι μια ιδιαίτερη μορφή του Χριστιανισμού, τα δόγματα του
    Χριστιανισμού είναι απλά και εύκολα για τον καθέναν, αρκεί να έχει
    καλή διάθεση, αυτά περί βασανισμών θυμίζουν απλοϊκές ιστορίες των
    παγανιστών – δωδεκαθειστων, Ο Μεγας Κωνσταντίνος είναι Άγιος της
    Εκκλησίας μας, όσο για τον σπερματικό λόγο των φιλοσόφων έχει χυθεί
    άπειρο μελάνι.

    Παραθέτω ένα απόσπασμα από την wikipedia για να μη λέει κανείς ότι
    είναι δικές μου ιδέες.
    H θρησκευτική πολιτική του Ιουλιανού.
    Η πολιτική που ακολούθησε ο Ιουλιανός σήμερα χαρακτηρίζεται ως
    μια προσπάθεια αναβίωσης της Εθνικής θρησκείας και εξουδετέρωσης
    της επιρροής που ασκούσε ο Χριστιανισμός στα κοινωνικά στρώματα της
    Αυτοκρατορίας. Ο Αμμιανός, ο οποίος παρουσιάζει με αρκετές
    λεπτομέρειες τις βλέψεις του Ιουλιανού, αναφέρει πως τα σχέδια του
    Ιουλιανού δεν περιορίσθηκαν σε μια απλή νομοθετική ανανέωση των
    προνομίων της Εθνικής θρησκείας, αλλά στόχευαν σε μια βαθύτερη
    εσωτερική μεταρρύθμισή της. Η προσπάθεια αυτή της αναδιοργάνωσης
    έγινε στα πρότυπα της χριστιανικής οργάνωσης και λειτουργίας της
    Εκκλησίας, παράλληλα διενεργώντας και μια προσπάθεια εξοβελισμού
    της χριστιανικής πίστεως τόσο με έμμεσους, όσο και άμεσους τρόπους.
    Η επίσημη αποκατάσταση της Εθνικής θρησκείας συντελέστηκε το 362
    και εκφράστηκε με μια σειρά απο μέτρα όπως
    * Απαγόρευση των Χριστιανών να διδάσκουν ή να διδάσκονται την
    κλασσική παιδεία, αλλά και να εγγράφονται σε ανανεωμένα
    εκπαιδευτικά ιδρύματα

    * Ανάκληση αρειανοφρόνων, αλλά και άλλων εξορισμένων κληρικών με
    σκοπό την αύξηση των εσωτερικών ερίδων στην Εκκλησία.
    Στην ίδια λογική θα πρέπει να ερμηνευτεί και η πολεμική
    πραγματεία του Ιουλιανού Κατά Γαλιλαίων, μέσω της οποίας
    διαφαινόταν, με την επιλεκτικά στοχευμένη κριτική που ασκούσε, η
    γνώση του επί της χριστιανικής διδασκαλίας και ιδίως των εσωτερικών
    προβλημάτων της Εκκλησίας.
    Η προσπάθεια που κατέβαλε σε αυτή τη γενικότερη ανανέωση που
    επιχείρησε, αποτελούνταν από μια ιδιότυπη ενοθεϊστική σύνθεση
    χριστιανικής οργάνωσης, με Μιθραϊκό θεό, νεοπλατωνική θεολογία και
    ειδωλολατρική λατρεία με θεουργικές τελετές.
    Ο ενθουσιασμός που έδειξε ο Ιουλιανός για την επιτυχία του
    εγχειρήματος σήμερα κρίνεται μάλλον ανεδαφικός, καθότι η υπάρχουσα
    κατάσταση ήταν κατά τα φαινόμενα αδύνατον να αναστραφεί. Αυτό
    καταδείχθηκε με εμφατικό τρόπο κατά τη διάρκεια προσφορών θυσίας
    στην Αντιόχεια, οι οποίες πίστευε πως θα ήταν η αφετηρία της
    αναδιοργάνωσης της Εθνικής θρησκείας, στο ναό του Απόλλωνα. Η
    τελετή βρήκε πενιχρή ανταπόκριση από τους κατοίκους, εν αντιθέσει
    με την πολυπληθή παρουσία Χριστιανών την ημέρα εορτής του μάρτυρα
    Βαβύλα. Το γεγονός αυτό προκάλεσε τη μήνη του αυτοκράτορα ο οποίος
    διέταξε την ενώπιόν του απομάκρυνση των λειψάνων του μάρτυρα από
    την αρχική τους θέση, κάτι που θεωρήθηκε απο τους Χριστιανούς ως
    ιεροσυλία, με αποτέλεσμα την πυρπόληση του ναού του Απόλλωνα. Η
    αντίδραση αυτή βέβαια ήταν και αποτέλεσμα της ειλημμένης απόφασης
    του ιδίου να κλείσει το μεγάλο χριστιανικό ναό της πόλης, με
    αποτέλεσμα τη σύγκρουση με τους πολίτες της Αντιοχείας, οι οποίοι
    μάλιστα κατά τον Σωζομενό τον «βασιλέα καθύβριζον»[38]. Η
    Αντιόχεια, εν τέλει, αντί να καταδειχθεί το εφαλτήριο της
    αναγέννησης της Εθνικής θρησκείας, αποτέλεσε την «ταφόπλακα» των
    σχεδίων του βασιλιά, ο οποίος πλέον αντιλαμβανόταν πως η πολιτική
    αυτή, με βάση τα δεδομένα της εποχής του δεν προσέφερε τίποτα
    περισσότερο από κώλυμα στο δημόσιο βίο και την οργάνωση του
    κράτους, αν και μέχρι τέλους της ζωής του δεν έπαψε να την
    υπερασπίζεται με κάθε τρόπο[εκκρεμεί παραπομπή]. Χαρακτηριστικό δε,
    του γεγονότος της προσγείωσης αυτής ήταν η άρνηση του επιστήθιου
    φίλου του και στενού συνεργάτη, επάρχου Σαλλουστίου, δις, να
    αναλάβει το θρόνο της αυτοκρατορίας, μετά τον θάνατό του.
    Καλημέρα.

    Μου αρέσει!

  9. «Ανέγνων, Έγνων, Κατέγνων».
    Αυτοκράτωρ Μέγας Ιουλιανός
    Ο μέγας Γερμανός διανοητής και φιλόσοφος, θαυμαστής του
    Ελληνικού Πολιτισμού ο Ελληνίζων Friedrich Nietzsche, στο Werke in
    drei Βδnden, hg. von Κ. Schlechta, II 1914, Seite1234, γράφει
    (μετάφραση):
    «Καταδικάζω τον Χριστιανισμό.
    Απαγγέλλω κατά της χριστιανικής Εκκλησίας την εσχάτη όλων των
    κατηγοριών.
    Τον θεωρώ ως την μεγαλύτερη διαφθορά …
    Μετέβαλε κάθε αξία σε απαξία,
    κάθε αλήθεια σε ψέμα,
    καθετί έντιμο σε αχρειότητα.
    Τον θεωρώ ως την μεγαλύτερη κατάρα και διαστροφή,
    το μεγαλύτερο εκδικητικό ένστικτο,
    που προκειμένου να επιβληθεί χρησιμοποίησε κάθε μηχανορραφία
    και υποχθόνιο μέσο,
    δεν εδίστασε μπροστά σε καμιά μικροπρέπεια.
    Τον ονομάζω το ανεξίτηλο στίγμα της ανθρωπότητας…»

    Μου αρέσει!

  10. Κάτι έπρεπε να πει και αυτός ο καημένος να βγει από την αφάνεια
    και να κεντρίσει το ενδιαφέρον θα λέγαμε, όμως ο γέγονεν γέγονεν το
    Παραβάτης και αποστατης εμεινε.

    Η ιστορία δεν ξαναγράφεται Φοίβε εκτός και χρησιμοποιηθούν οι
    σύγχρονοι παραχαράκτες που την Μικρασιατική καταστροφή του
    Ελληνισμού την ονόμασαν συνωστισμό.

    Μου αρέσει!

  11. har (τι όνομα κι αυτο;) γιατί έχω την υποψία ότι δεν γνωρίζεις
    τον Friedrich Nietzsche; Το να επιμένεις για το»επιχείρημα» ότι η
    ιστορία γράφτηκε δεν είναι επιχείρημα διόλου, δεν ξέρω εαν το
    αντιλαμβάνεσαι. Υα μου επιτρέπεις να σου προτείνω να μην το
    επανάλάβεις, δεν σας συμφέρει..

    δεν θα είχαμε αρκετό χώρο για να απαριθμήσουμε τα εγκλήματα των
    οπαδών του Ιεσουά..

    Το αποστάτης το έγραφε ένας πολύ αντιπαθητικός ανθρωπάκος ο
    Ναζιανζηνός, βόθρος το στόμα του…και δεν ήταν ιστορικός. Το να
    επαναλάβεις το υβρεολόγιο των ανάξιων δεν σημαίνει ότι μιλάς με
    ιστορικούς όρους.

    τι να πούμε και πώς να χαρακτιρίζουμε αυτούς που κατακρεούργησαν
    την Υπατία; Που κατέστρεψαν όλη την κληρονομιά των αρχιαίων
    Ελλήνων, όχι μόνο τα κτίρια αλλά και την σκέψη. Ποιοί έστειλαν τους
    αληθινούς Ελληνες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αίγυπτο και τους
    εξόντωσαν; Τι μου λες τώρα για την Μικροασιατική κατάστροφή. Εαν
    ένας χριστιανός προδότης δεν είχε δολοφωνήσει τον Ιουλιανό, όντως η
    ιστορία θα ήταν πολύ διαφορετική.

    Ο Ιουλιανός όπως και ο πρόγονός του ο Κωνσταντινος, δεν ήταν
    Ελληνας, από την Ιλλυρία (Αλβανία), Αλλά ήταν περισσότερο Ελλην από
    τον καθένα μας, στη γλώσσα, στην σκέψη, τιμούσε τον Ελληνικό
    πολιτισμό. Αυτό κάνει τον Ελληνα.

    Οι βυζαντινοί δεν ήταν στην καλύτερη των περιπτώσεων ρωμαίοι
    (ρωμιοί) εκχριστιανισμένοι. Είναι ιστορικό, όποιος τολμούσε να
    αποκαλέσει τον εαυτό του Ελληνα, θα τον εκτελούσαν με τον
    φρικτότερον τρόπον.

    Πορσπάθησε να αλλάξεις το πρίσμα με τον οποίον στραβλώνετε την
    ιστορία. Ακόμη κι ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι στην Βορεια Αμερική, η
    Προμήθεια, υπό το φως του αλιθηνού Ελληνισμού, είχε το θάρος να
    καταγγείλει όλα τα εγκλήματα του χριστιανισμού εναντίον του έθνους.

    Η αποκατάσταση του Ιουλιανού είναι κάτι που θα έπρεπε ο κάθε Ελλην
    θα έπρεπε να απαιτήσει.

    Ο διάδοχος του Ιοβανός, τον έθαψε στην Ταρσό της Κιλικίας. Πάνω
    στον τάφο του έγραψε:
    «Στάθηκε καλός Βασιλιάς και ικανός πολεμιστής».

    «Αμφόρερον βασιλεύς τ ‘ αγαθός κρατερός τ’ αίχμητής».

    (Βλ. Ζωναράς: Επίτομη Ιστοριών ΧΙΙΙ, 13 – εκδ. Κανάκη)
    Κύμα τρομοκρατίας ξέσπασε στην Ανατολική Αυτοκρατορία μετά τον
    θάνατο του. Σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο του Ιουλιανού, χριστιανοί
    πυρπόλησαν την Βιβλιοθήκη της Αντιόχειας. Ακολούθησαν ομαδικοί
    διωγμοί και θάνατοι φιλοσόφων, καταδίκες για μαγεία των πιστών της
    Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, καταστροφές αρχαίων Ναών αλλά και
    εστιακών σημείων του Ελληνισμού που ΔΕΝ είχαν λατρευτικό χαρακτήρα,
    όπως τα Γυμνάσια και τα μουσεία, με τελική απαγόρευση της Αρχαίας
    Ελληνικής Θρησκείας από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο (Νοέμβριο 392) και
    την σχεδόν ταυτόχρονη απαγόρευση των Ολυμπιακών Αγώνων! Το Ελληνικό
    Πνεύμα κατατρεγμένο, θα βρει πλέον καταφύγιο στις φιλοσοφικές
    σχολές, στις περισσότερες από τις οποίες δεν παραμένουν μόνο
    μερικές δεκαετίες ζωής. Ως και το Εθνικό όνομα των Ελλήνων τέθηκε
    υπό απαγόρευση.
    «Αυτός ο λαός δεν ετόλμησε να διατηρήση το πάτριον όνομα και
    αυτοί οι κάτοικοι των χωρών αίτινες ανέκαθεν απετελούν την
    μητρόπολιν του ελληνικού έθνους κατήντησαν να ονομάζωσιν εαυτούς
    Ρωμαίους».

    (Κ. Παπαρρηγόπουλος: Προλεγόμενα. Ιστορία των ονομάτων Έλληνες,
    Ελληνικόν Έθνος, Ελληνισμός. – έκδ. Ερμής)
    Περι Ιστορίας (από αληθινούς ιστορικούς και διανοούμενους, κι
    όχι από ανθρωπάρια)

    ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΙΟΥΛΙΑΝΟ:
    * Δέξιππος: Ηρωική μορφή. Είναι μέγα δυστύχημα το ότι δεν
    διασώθηκε η παγκόσμια ιστορία του (Χρονική ιστορία την είχε
    ονομάσει) που ξεκινούσε από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι το 270 μ.χ.
    Όταν για πρώτη φορά η Αθήνα κυριεύθηκε από βαρβάρους (Έρουλους και
    Γότθους) ο διανοούμενος αυτός οργάνωσε νικημένους Αθηναίους.
    * Αμμιανός Μαρκελίνος: Η σημαντικότερη και πιο έγκυρη ιστορικά
    πηγή.
    * Ζώσιμος: Έζησε τον 5 αιώνα μ.χ. Ονόμασε το έργο του «Νέα
    Ιστορία». Ο Ζώσιμος θέλησε να αποδείξει ότι η κατάλυση του Ρωμαϊκού
    κράτους στη Δύση και η νίκη των Βαρβάρων, ήταν αποτέλεσμα της
    εγκατάλειψης του πάτριου θρησκεύματος. Θεωρούσε κύριο υπεύθυνο (και
    όχι αρχή του κακού) τον Μέγα Κωνσταντίνο και έφερε στο φως τα
    «οικογενειακά» του εγκλήματα (τη θανάτωση της γυναίκας του Φαύστας
    και του γιου του Κρίσπου). Εξύμνησε τον Ιουλιανό λένε..
    υπερβολικά.
    * Ευνάπιος: Ιστορικός και ρητοροδιδάσκαλος. Στους Βίους των
    φιλοσόφων βλέπουμε τον Ιουλιανό εικοσαετή στην Πέργαμο, να αναζητά
    έναν δάσκαλο που θα του ικανοποιούσε τις πνευματικές του ανησυχίες.
    Παρότι ήταν αδιάλλακτος αντίπαλος του χριστιανισμού ο Ευνάπιος, δεν
    δίστασε να συμπεριλάβει στους «Βίους» τον δάσκαλο Αρμενικής
    καταγωγής Προαιρέσιο τον οποίο και λάτρευε. Ο Προαιρέσιος ήταν
    δάσκαλος και του Ιουλιανού. Ο Ιουλιανός τον είχε εξαιρέσει από την
    διαδικασία – απαγόρευση που είχε επιβάλλει στους χριστιανούς της
    εποχής να μην ασκούν το επάγγελμα του δασκάλου. Όμως ο χριστιανός
    Προαιρέσιος σε ένδειξη διαμαρτυρίας δεν δέχθηκε αυτή τη διάκριση.
    Εκτός τούτου επειδή ως γνωστόν οι χριστιανοί είναι ψιλοπανούργοι, ο
    Ευνάπιος αναφέρει ένα τέχνασμα που χρησιμοποίησε ο χριστιανός
    Προαιρέσιος κατά του ιεροφάντη του Ναού της Δήμητρας στην Ελευσίνα,
    για να του αποσπάσει έναν χρησμό προκειμένου να μάθει πόσο θα
    διαρκέσει η Βασιλεία του Ιουλιανού.
    * Λιβάνιος: Από τις μεγαλύτερες μορφές των γραμμάτων στην ύστερη
    αρχαιότητα. Γίγαντας του Ελληνισμού:
    – για τις απεγνωσμένες και επικίνδυνες μάχες που έδωσε μετά τον
    θάνατο του Ιουλιανού

    – για τη σωτηρία των Ελληνικών Ναών

    – για τη δραματική του έκκληση προς τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο και τη
    διαμαρτυρία του ότι οι Έλληνες υποχρεούνται από την χριστιανική
    εξουσία «να σωπαίνουν» ή «να πεθαίνουν»

    – τον σπαρακτικό επικήδειο για τον Ιουλιανό

    – τα λόγια του προς τον φιλόσοφο Θεμίστιο:

    «Αν ο Ιουλιανός πέθανε, η αλήθεια θα επιζήσει για να καλύψει τις
    φωνές όλων των ψευδολόγων»…
    Του Ιουλιανού όταν ήταν νέος, του είχαν απαγορεύσει να
    παρακολουθεί τα μαθήματα του Λιβάνιου, παρόλα αυτά ο Ιουλιανός
    προμηθεύονταν κρυφά σημειώσεις των παραδόσεων του. Μέχρι το τέλος
    της ζωής του ο Λιβάνιος δεν άφηνε κανέναν στην ησυχία του, φυσικά
    εννοώ τους ανθρώπους της εξουσίας εκείνης της εποχής. Είχε γίνει
    «κακός μπελάς» για τον Θεοδόσιο, τρέχοντας να διορθώσει τα κακώς
    κείμενα.. όμως φωνή βοώντος εν τη ερήμω.. ήξερε κι ο ίδιος ότι
    είναι μάταιο να προσπαθεί και αυτό το αναφέρει σε ένα Λόγο του.
    «Προς εκείνους που με είπαν κουραστικό: Τώρα τι μένει; Ας
    προσευχηθούμε στους Θεούς, να απλώσουν το προστατευτικό χέρι τους,
    πάνω στους Ναούς και στους γεωργούς, στις βουλές των πόλεων και
    στην γλώσσα των Ελλήνων.. και αυτά που γιγαντώθηκαν χωρίς δίκαιο,
    ας τα κάνουν οι Θεοί μικρά και ας επαναφέρουν τα δικά τους που
    άδικα κάποιοι τα έριξαν στην καταφρόνια.»
    χαιρε

    Μου αρέσει!

  12. Λες

    har (τι όνομα κι αυτό;) γιατί έχω την υποψία ότι δεν γνωρίζεις τον
    Friedrich Nietzsche

    και σου απαντώ:

    Ο Νίτσε με τα μηδενιστικά του δεν με εκφράζει ούτε τα γραφομενά του
    με ξεκουράζουν, είναι πολύ μπλεγμένα , πάρε παράδειγμα από τον
    θάνατο του Θεού και βγάλε άκρη. Όσον αφορά το όνομα ένα ψευδώνυμο
    από τα πολλά που κυκλοφορούν στα blogs συνηθίζεται αυτό

    Λες

    Υα μου επιτρέπεις να σου προτείνω να μην το επανάλάβεις, δεν σας
    συμφέρει.. δεν θα είχαμε αρκετό χώρο για να απαριθμήσουμε τα
    εγκλήματα των οπαδών του Ιεσουά.

    Και σου απαντώ

    Άσχετο αν εγώ το πω ή όχι το έχει πει η Ιστορία μια και έξω. Για τα
    εγκλήματα των οπαδών του Ιησού είναι των οπαδών και όχι του Χριστού
    είναι μεγάλη διαφορά

    Λες

    πολύ αντιπαθητικός ανθρωπάκος ο Ναζιανζηνός, βόθρος το στόμα του

    Και σου απαντώ

    Τώρα τι να σχολιάσω για τους Αγίους Τρεις ιεράρχες της Εκκλησίας
    μας, έχουν γίνει το κόκκινο πανί γιατί βοήθησαν στο να παντρευτεί ο
    Ελληνισμός με τον Χριστιανισμό, φρίττει η Μαρία Τζανη στο άκουσμα
    των Τριών Ιεραρχών στο αμφιθέατρο στο παιδαγωγικό και δίνει
    ρεσιτάλ. Η ταλαίπωρη.

    Λες Υπατία, Μέγας Κωνσταντίνος και άλλα διάφορα.

    Και σου απαντώ

    Αυτά είναι χιλιοειπωμένα, εδώ στον path τα έχουμε χιλιοαναλυσει,
    αλλά επανερχόμαστε στα ίδια και στα ίδια. Κάνε ένα πέρασμα από τα
    blogs των αρχαιοελληνιστων και θα δεις απαντήσεις και σχόλια
    διαφόρων για παρόμοια θέματα Συνήθως ξεκινούν από ένα απλό λόγο,
    μετά πάνε στην Υπατία, κατόπιν στον Μέγα Κωνσταντίνο, αργότερα στα
    θαύματα, κατόπιν στις περίεργες θεωρίες του Καλοπουλου, μετά στην
    εκκλησιαστική περιουσία, στους παπάδες και άντε πάλι απ’ την αρχή.
    Καλά είχα πει να γίνει ένα ευρετήριο με ερωτήσεις απαντήσεις για
    όλα αυτά τα θέματα, πρέπει να το κάνουμε τελικά.

    Άκου Φοίβε, μήνυμα ζωής, μήνυμα ελπίδας, μήνυμα ξεκούρασης ψυχής
    χρειάζεται ο κόσμος μάλλον όλοι μας και όχι θεωρίες και
    αντιπαλότητες.

    Αυτό πρέπει να προσφέρουμε απλόχερα, αυτό θέλουμε να βιώσουμε, να
    νοιώσουμε λίγο άνθρωποι με περιεχόμενο, με προορισμό.

    Σε χαιρετώ

    Μου αρέσει!

  13. ΧΑΙΡΕ

    ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕΣ. ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ
    ΜΟΝΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ.

    ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ ΟΤΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΑΝΟΙΓΩ ΠΟΛΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
    «ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΑ» (ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΤΙΑ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΒΑΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚ
    ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ, ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΛΕΤΕ ΕΞΆΛΛΟΥ;)

    ΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΣ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ.

    1. ΕΔΩ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑ, ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΟ
    ΤΟ ΕΠΟΜΥΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΩΣΤΟ, ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ ΕΝΑΣ ΑΣΧΕΤΟΣ
    «ΕΝ ΒΡΑΣΜΟ ΨΥΧΗΣ» ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

    2. ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΟΓΗ ΤΟΥ, ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΥ
    ΑΣΠΑΣΤΗΚΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ, ΚΑΙ ΤΙΜΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
    ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ.

    3. ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ

    4. ΚΑΙ Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ.

    ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΤΙ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ.

    ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΠΑΘΑΣ ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΙΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ
    ΚΑΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΤΑ ΠΑΠΑΔΙΣΤΙΚΑ, ΤΑ ΑΔΕΙΑ. ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΑ
    ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΑΜΕ ΠΡΟΚΟΠΗ.

    Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΜΟΝΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΟ
    ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ
    ΤΑΠΕΙΝΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΝΟΥΧΟΥΝ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ ΝΑ
    ΜΗΝ ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ

    ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ, ΠΑΛΙ ΠΟΛΛΑ ΕΙΠΑ. ΠΑΛΙ ΘΑ ΣΕ ΚΟΥΡΑΣΩ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ
    ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ.

    Η ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΥΜΑ ΣΟΥ.

    Αρετή είναι το κάλλος, η υγεία και η ευεξία της ψυχής. Ενώ κακία
    είναι νόσος, αίσχος και αδυναμία της – Αρετt μrν ρα, aς οικεν,
    Qγwειq τs τις ν ε4η καv κqλλος καv εPεξwα ψυχΖς, κακwα δr νyσος τε
    καv α6σχος καv

    Μου αρέσει!

  14. ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ ο «άγιος» δολοφόνος του Ιουλιανού!!!

    Το 363μ.Χ ο «Ελληνας»αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής
    Αυτοκρατορίας Ιουλιανός ο Φιλόσοφος πέφτει ηρωϊκά μαχόμενος στην
    πρώτη γραμμή του μετώπου αγωνιζόμενος εναντίον τών Περσών.Το
    θανάσιμο κτύπημα όμως δεν ήρθε από την πλευρά των Περσών αλλά
    πισώπλατα απο έναν χριστιανό προδότη της πατρίδας του ονόματι
    Μερκούριος.
    Ο Επίσκοπος Καισαρείας Καππαδοκίας Βασίλειος (ο καλός μας Αϊ
    Βασίλης) οργάνωσε την δολοφονία του: «Εν αυτή δε τη νυκτί είδεν εν
    οράματι και ο οσιώτατος επίσκοπος Βασίλειος ο Καισαρείας Καπαδοκίας
    τους ουρανούς ηνεωγμένους και τον σωτήρα Χριστόν επί θρόνου
    καθήμενον και ειπόντα κραυγή, Μερκούριε, απελθών φόνευσον Ιουλιανόν
    Ιουλιανόν τον βασιλέα τον κατά Χριστιανών. ο δε άγιος Μερκούριος
    εστώς έμπροσθεν του κυρίου εφόρει θώρακα σιδηρούν αποστίλβοντα. και
    ακούσας την κέλευσιν αφανής εγένετο. και πάλιν ευρέθη εστώς
    έμπροσθεν του κυρίου και έκταξεν, Ιουλιανός ο βασιλεύς σφαγείς
    απέθανεν, ως εκέλευσας, κύριε. και πτοηθείς εκ της κραυγής ο
    επίσκοπος Βασίλειος διυπνίσθη τεταραγμένος. ετίμα γαρ αυτόν
    Ιουλιανός ο βασιλεύς και ως ελλόγιμον και ως συμπράκτορα αυτού, και
    έγραφεν αυτώ συχνώς. και κατελθών ο άγιος Βασίλειος διά τα εωθινά
    εις την εκκλησίαν, καλέσας πάντα τον κλήρον αυτού είπεν αυτοίς το
    του οράματος μυστήριον, και ότι εσφάγη Ιουλιανός ο βασιλεύς και
    τελευτά εν τη νυκτί ταύτη. και πάντες παρεκάλουν αυτόν σιγάν και
    μηδενί λέγειν τι τοιούτον. ο δε σοφώτατος Ευτρόπιος ο χρονογράφος
    εν τισιν ουκ ομοφώνησεν εν τη αυτού συγγραφή». Joannes Malalas
    Chronogr. 001 Chron 333.21 και Chronicon Paschale 001 Work #001
    552.4
    Το τίμημα της προδοσίας του δεν άργησε να αποδοθεί. Ο Μερκούριος
    νομάστηκε άγιος της Ορθόδοξης εκκλησίας και η μνήμη του τιμάται
    μέχρι τις μέρες μας. Δολοφονώντας τον Ιουλιανό νόμιζαν ότι
    τέλειωναν οριστικά και με τους Ελληνες.
    ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥΣ ΛΑΘΟΣ.

    Μέσα στους αιώνες που ακολούθησαν παρά τους διωγμούς κατά των
    Ελλήνων απο τους Χριστιανούς τους ευτελισμούς τις ταπεινώσεις και
    τις κατά συρροή δολοφονίες των προγόνων μας ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
    ΕΔΩ.
    Χρόνο με τον χρόνο, αιώνα με τον αιώνα, γενιά με γενιά το μήνυμα
    της αντίστασης στον κατακτητή της πατρίδας μας Ιουδαιοχριστιανισμό
    ζεί στις φλέβες μας ζωντανό σήμερα όσο ποτέ άλλοτε.
    ΑΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου δίνουν
    καθημερινά τον μεγάλο αγώνα για την αποκατάσταση των ιδεωδών των
    προγόνων μας και την αποσπίλωση του ονόματος τους. Τούς είπαν
    Ειδωλολάτρες, πόρνους, σατανιστές και ότι άλλο μπόρεσε να γεννήσει
    η αρρωστημένη φαντασία και μυαλό τους.

    Δεν θα μπορούσαν, και ούτε μπορούν, να καταλάβουν ότι ήταν απλά Ε Λ
    Λ Η Ν Ε Σ.

    Μου αρέσει!

  15. Αγαπητέ Μέλαθρε

    Δείχνετε ενα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Ιουλιανό ο οποίος υπήρξε
    ο μοναδικός Βυζαντινός αυτοκράτωρ, ανάμεσα σε 97 άλλους, που δεν
    ακολούθησε τον Χριστιανισμό και οχι για τους υπολοίπους Βυζαντινούς
    Αυτοκράτορες και γενικότερα για το Βυζάντιο, οπότε φαίνεται η
    μεροληψία.

    Και στην προκειμένη περίπτωση χρησιμοποιείς σχόλιο του ταλαίπωρου
    καλοπουλου. Τι να πούμε για τον Καλοπουλο, ότι και να πει κανείς
    δεν του δίνει σημασία αγαπητέ μου, είναι για λύπηση ο άνθρωπος!

    Τώρα τα περί Ελληνισμού τα έχουμε χορτάσει.

    Ελληνες και Ορθόδοξοι είμαστε ΟΛΟΙ μας και δεν κάνουμε έτσι να
    φωνάζουμε σαν τα μικρά παιδιά από το πρωί έως το βράδυ. Ειμαστε
    Ελληνες, το ζουμε, το βιώνουμε, κυλά στο αίμα μας, στη συμπεριφορά
    μας, το δηλώνουμε στους ξένους όταν πηγαίνουμε στο εξωτερικό,
    χαιρόμαστε τις παρελάσεις μας, ηλεκτρίζει το είναι μας όταν
    βλέπουμε την γαλανόλευκη να υψώνεται ακούγοντας τον εθνικό μας
    ύμνο.

    Πως να στο δώσω διαφορετικά να το καταλάβεις.

    Ο λευκός άνθρωπος χαίρεται την ασπρίλα του, ο μαύρος τη μαυρίλα του
    και ο κίτρινος την κιτρινίλα του. Όσο δεν είναι ισορροπημένο από
    ένα λευκό να λέει ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΚΟΣ, άλλο τόσο δεν είναι ισορροπημένο
    από ένα Ελληνα να φωνάζει όλη την ώρα .

    ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ δεν παιδιαριζουμε πια, διαφορετικά κάτι άλλο άρρωστο
    κρύβεται και όπως το λένε στο χωρίο μου τενεκές που βροντάει είναι
    ΑΔΕΙΟΣ.

    Σε χαιρετώ.

    Μου αρέσει!

  16. Τελικά τον Ιουλιανό τον σκότωσε ο Μερκούριος ή ο προσωπικός του
    φίλος και ιατρός Καισάρειο; (όχι Ορειβάσιος) ο οποίος ήταν
    φανατικός χριστιανός.

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.