-Μια φορά, Γέροντα, μας είπατε ότι με την αγάπη ο άνθρωπος μεγαλώνει, ωριμάζει.
– Δεν φθάνει να αγαπάει κανείς τον άλλον. Πρέπει να τον αγαπάει περισσότερο από τον εαυτό του. Η μάνα αγαπάει τα παιδιά της περισσότερο από τον εαυτό της.
Μένει νηστικιά, για να ταϊσει τα παιδιά της, αλλά νιώθει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από εκείνα. Τα παιδάκια τρέφονται υλικά και η μητέρα πνευματικά. Εκείνα έχουν την υλική γεύση, ενώ αυτή έχει την πνευματική αγαλλίαση.
Μια κοπέλα, πριν παντρευτεί , μπορεί να κοιμάται μέχρι τις δέκα το πρωί και να θέλει και το γάλα της να το ετοιμάζει η μάνα της.
Βαριέται να κάνει καμιά δουλειά . Τα θέλει όλα έτοιμα. Θέλει όλοι να την περιποιούνται . Απαιτήσεις από την μάνα, απαιτήσεις από τον πατέρα, και εκείνη να έχει το χουζούρι της. Ενώ υπάρχει στην φύση της η αγάπη, δεν αναπτύσσεται , γιατί συνέχεια δέχεται βοήθεια και ευλογίες από την μάνα της , από τον πατέρα της , από τα αδέλφια της.
Από την στιγμή όμως που γίνεται μάνα , μοιάζει με το μηχανάκι που, όσο ζορίζεται, τόσο φορτίζεται, γιατί δουλεύει συνέχεια η αγάπη. Πρώτα σιχαινόταν, όταν άγγιζε κάτι βρώμικο και έπαιρνε μοσχοσάπουνα για να πλυθεί. Ύστερα, όταν λερώνεται το παιδάκι και πρέπει να το καθαρίσει, λες και πιάνει … μαρμελάδες ! Δεν σιχαίνεται.
Πρώτα, αν την ξυπνούσες , φώναζε , γιατί την ενόχλησες. Ύστερα, όταν κλαίει το παιδί, όλη νύχτα ξενυχτάει και δεν δυσκολεύεται. Το φροντίζει και χαίρεται. Γιατί; Γιατί παύει να είναι παιδί. Έγινε μάνα και ήρθε η θυσία, η αγάπη.
Η μητέρα μάλιστα φθάνει να έχει περισσότερη αγάπη και θυσία από τον πατέρα, γιατί στον πατέρα δεν δίνονται πολλές ευκαιρίες , για να θυσιάζεται. Βασανίζεται , κοπιάζει περισσότερο με τα παιδιά, αλλά παράλληλα φορτίζεται από τα παιδιά. Δίνει- δίνει, για αυτό συνέχεια παίρνει. Ο πατέρας ούτε βασανίζεται τόσο πολύ με τα παιδιά , αλλά ούτε φορτίζεται , για αυτό η αγάπη του δεν είναι όση της μητέρας.
Πόσες μητέρες έρχονται με κλάματα και με παρακαλούν: « Κάνε προσευχή, πάτερ, για το παιδί μου ». Τι αγωνία έχουν! Λίγοι άνδρες μου λένε: « Κάνε προσευχή, παραστράτησε το παιδί μου ». Να, και σήμερα μια μητέρα με τι λαχτάρα η φουκαριάρα έσπρωχνε τα παιδιά της – οκτώ είχε – και τα έβαζε στην σειρά, για να πάρουν όλα ευλογία. Ένας πατέρας δύσκολα θα το έκανε αυτό.
Η πατρική αγκαλιά όταν δεν έχει Χάρη Θεού, είναι ξερή. Ενώ η μητρική αγκαλιά , ακόμη και όταν δεν έχει Θεό, έχει γάλα. Το παιδί αγαπά τον πατέρα του και τον σέβεται , αλλά με την στοργή και την τρυφερότητα της μητέρας αυξάνει πιο πολύ η αγάπη του και προς τον πατέρα.
Άγιος Παΐσιος
Αυτα ολα τα καταλαβαινεις μονο οταν γινεις μανα
καλη μερα και καλη εβδομαδα!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα har…:-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βιργινία
Μετέχουμε εμείς σε αυτά που λέει ο γέροντας και εξ’ επιδράσεως από
σας μπορούμε να καταλάβουμε αυτό που εννοείς.
Ακόμη και εμείς σαν πατέρες πλέον, ακουμπάμε μυστικά στην καρδιά
που μας γέννησε…στην δική μας μάνα.
Καλή συνέχεια Βιργινία.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλή ημέρα και για σένα Νίκο και ας είμαστε όλοι σήμερα κάτω από
ένα κόκκινο από σκόνη ουρανό!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
… καλησπέρα φίλε har …
… γιατί στην υπέρτατη «αρχή» δώσαμε αρσενική υπόσταση;
… υπάρχει κάποια λογική απάντηση;
… έρρωσο …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φίλε Σταύρο
δεν έχω κάποια απάντηση να δώσω, αλλά η μετά Θεόν Θεός είναι η
Παναγιά μας.
Καλό απόγευμα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!